As escolas portuguesas

Het was om op zen minst te zeggen een bewogen week!

Maandag en dinsdag kon ik ten volle genieten van enkele uren in een Portugese middelbare school. Laat ons kort zeggen dat mijn lachspieren opgewarmd waren voor Karen en Marijkes komst :') . Een leerkracht van eind de 50 met knalblauw haar die achter haar leerlingen aanloopt met pingpongpalletjes in de handen en hiermee het 'leerlingenverkeer' probeert te regelen... 't is nekeer iets anders! Hier is uiteraard een zeer mooi verslag over geschreven ;) .

Van donderdag tot enkele uren geleden was het een levendige boel met Karen en Marijke over de vloer! (Letterlijk, ze lagen op de vloer/ zetel). Van het vliegveld recht naar het strand en 's avonds een (ook al zeg ik het zelf) geweldige huisgemaakte maaltijd (hiervoor kwam ze dus eigenlijk naar Portugal): de vakantiedagen werden meteen goe ingezet!

Op vrijdagvoormiddag moesten ze hun plan trekken want ik werd verwacht in de internationale school in Vilamoura. Zeer onder de indruk van het domein (de 'oprit' lag middenin een chique villawijk) en de kennis van de leerlingen, iets minder van de infrastructuur van het biologielokaal. Als je als ouder 9 565 euro per jaar (voor leerlingen van de derde graad secundair onderwijs) betaalt, zou je toch verwachten dat de microscopen deftig werken... Ook van de manier van lesgeven was ik niet erg onder de indruk (alé of eigenlijk wel, maar in de minder positieve zin). Roepen is blijkbaar de normale gang van zaken, zelfs op kleuters. In mijn ogen leek het soms of ze in een bootcamp zaten! Wat ik wel echt kan geloven is dat hier slimme kinderen afstuderen. Tegen het tempo dat ze hier lesgeven, amai men botten! Ik had moeite om de leerkracht (haar TGV- praten) bij te houden!





 

Met op zaterdag een bezoek aan de markt in Olhão (en een buit van frambozen, aardbeien, appelsienen, ajuinen en ne paprika) konden we vol energie gaan kayakken voor slechts 2 euro! Oké ja, zo indrukwekkend was het niet maar voor 2 euro zeker de moeite waard!
Het tripje naar Portimão op zondag was ook een schoot in de roos! Mooi weer, lunchpakketje mee en terrasjes doen: i-de-aal.





Gisteren had ik dan voor het eerst een groepspresentatie in de universiteit. 
'Como respiram as árvores de folha caduca?' 'T ging dus over de ademhaling bij bomen die hun bladeren verliezen in de winter. Een eitje, dus deed ik een poging de presentatie mee in het Portugees te geven en niet in het Engels. Laat ons zeggen dat de lachspieren van mijn medestudenten ook getraind waren na die 2 minuten praten, maar ze verstonden het wel! YES!

Vandaag volgt presentatie nummer 2, voor Artes Performatives. Ditmaal wel in het Engels aangezien het bijhorende essay ook in het Engels geschreven is. 


Uitspraak van de week:
"Seg amai, 'k weet ni hoe da komt ma ge zijt hier wel altijd moe he"
Ja, het leven is hard hier in Portugal!